T
W każdym budynku i istniejącym w nim systemie grzewczym powinien znaleźć się element, który będzie zabezpieczał przed niepoprawnym działaniem urządzeń wchodzących w skład centralnego ogrzewania. Najpopularniejszym i jednocześnie podstawowym zabezpieczeniem podajnika jest wężownica schładzająca zewnętrzna lub wewnętrzna. Ich zadaniem jest zabezpieczenie zbiornika oraz znajdującego się w nim opału przed cofaniem się żaru do zbiornika. Bez wątpienia zastosowanie wężownicy jest gwarancją bezpieczeństwa instalacji centralnego ogrzewania.
Czym jest wężownica schładzająca?
Wężownica to urządzenie, którego elementarnym zadaniem jest zabezpieczenie przed zagotowaniem się wody w kotle. Składa się ona najczęściej ze stalowego korpusu, w którego wnętrzu znajduje się miedziana wężownica. Korpus ten dodatkowo ma króćce przyłączeniowe dla rur instalacyjnych, odpowietrznika oraz zaworu. Wężownica to urządzenie zewnętrzne, które jest montowane w instalacjach centralnego ogrzewania.
Niektóre kotły są standardowo wyposażone w wężownice. W przypadku, gdy nie jest ona wbudowana (w szczególności taka sytuacja ma miejsce w kotłach żeliwnych i stalowych) musi zostać wpięta do instalacji jako oddzielny element.
Wężownica ma zamontowany termostatyczny zawór, który w sytuacji przekroczeniu temperatury wody powyżej 95-97 ºC, otwiera się i dopuszcza do urządzenia zimną wodę z instalacji wodociągowej, która schładza wodę w kotle.
Wężownica w układzie zamkniętym
Zgodnie z obowiązującym prawem, w szczególności z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, kocioł na paliwo stałe może pracować w układzie zamkniętym. Jednakże w tym rozwiązaniu bardzo ważne jest spełnienie określonych warunków, które mają zapewnić najwyższy stopień bezpieczeństwa, zarówno samej instalacji, jak i jej użytkowników. W układach zamkniętych zazwyczaj występują kotły do 100 kW, dzięki temu są one mniej awaryjne. Jednym z warunków bezpiecznej pracy układu jest montaż urządzenia chroniącego przed przegrzaniem kotła. W tym przypadku stosuje się dwa rozwiązania:
-
zawór dwufunkcyjny,
-
wężownice schładzającą.
Wężownica schładzająca razem z zaworem jednofunkcyjnym schładza całą instalację, a gdy temperatura wody przekroczy określony próg, nie dopuszcza wody do instalacji.
Wężownica a kominek z płaszczem wodnym
Obecnie wężownica schładzająca jest jednym z warunków podłączenia kominka z płaszczem wodnym do układu zamkniętego. Warto wspomnieć, że do 2009 roku wyżej wspomniane kominki mogły być jedynie instalowane w systemie otwartym wraz z otwartym naczyniem wzbiorczym, które było jego zabezpieczeniem. Urządzenia, które były dopuszczane do pracy w układzie zamkniętym, musiały mieć specjalne mechanizmy odpowiedzialne za odprowadzanie ciepła.
